„Dożywocie i co dalej. Człowiek pozbawiony nadziei może stracić wszelkie hamulce”

„Dlaczego ta nadzieja jest tak ważna?

– Bo człowiek jej pozbawiony nie ma żadnej motywacji do zmiany na lepsze, a co więcej, może stracić hamulce i zacząć popełniać przestępstwa w więzieniu, bo nic gorszego już go nie spotka.

Zresztą prawo do nadziei to prawo człowieka. Tak na początku lat 2000. zdecydował Europejski Trybunał w Strasburgu. Uznał, że bezwzględne dożywotnie więzienie, pozbawiające skazanego nadziei na wyjście, narusza prawa zawarte w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Trzeba pamiętać, że skazani na dożywocie nadal są częścią społeczeństwa. My, będąc po tej stronie murów, musimy o nich pamiętać. Nasze podatki idą na ich utrzymanie. Nieliczni w końcu zapewne wyjdą. Powinno nam zależeć na tym, żeby wyszli lepsi.”